استاندارد ایزو ۲۲۰۰۰ بهطور مستقیم بر پایهی اصول بهداشت مواد غذایی بنا شده و چارچوبی جامع برای تضمین ایمنی غذا در زنجیره تأمین ارائه میدهد. این ارتباط بهگونهای است که ایزو ۲۲۰۰۰ اصول بهداشت را ساختارمند، مستندسازیشده و قابل پایش میسازد.
در ادامه، نحوه ارتباط ایزو ۲۲۰۰۰ با اصول بهداشت مواد غذایی بهصورت مشخص بررسی شده است:
—
۱. اصول بهداشت فردی و ایزو ۲۲۰۰۰
ایزو ۲۲۰۰۰ الزام میکند که سازمان برنامههای پیشنیاز (PRP) مؤثری برای بهداشت فردی تدوین و اجرا کند.
شامل الزامات برای لباس کار، شستوشوی دست، استفاده از تجهیزات محافظ و جلوگیری از آلودگی متقاطع.
—
۲. بهداشت محیطی و تجهیزات
اصول بهداشت: سطوح، ابزارها و تجهیزات باید تمیز و قابل شستوشو باشند.
ایزو ۲۲۰۰۰ این الزام را با طراحی، اجرا و پایش برنامههای نظافت (Cleaning & Sanitation Programs) محقق میکند.
—
۳. کنترل آفات
یکی از اصول کلاسیک بهداشت غذا است.
ایزو ۲۲۰۰۰ نیازمند پیادهسازی یک برنامه پیشنیاز مجزا برای کنترل آفات است، با روشهای پیشگیرانه، مستندسازی و ممیزی اثربخشی.
—
۴. کنترل دما و نگهداری مواد غذایی
نگهداری در دمای مناسب از ارکان ایمنی غذاست.
در ایزو ۲۲۰۰۰، این موضوع بهعنوان بخشی از کنترلهای فرآیندی و CCPها (نقاط کنترل بحرانی) تعریف شده و پایش دقیق دما از الزامات آن است.
—
۵. آموزش و آگاهی کارکنان
اصول بهداشت غذا بر آموزش مداوم کارکنان تأکید دارند.
ایزو ۲۲۰۰۰ این اصل را بهصورت الزام برای صلاحیت، آگاهی و آموزش مستمر پرسنل پیادهسازی میکند.
—
۶. کنترل آلودگیهای فیزیکی، شیمیایی و میکروبی
ایزو ۲۲۰۰۰ با تحلیل خطر (HACCP) و شناسایی عوامل خطر، ابزار جامعی برای کنترل و پیشگیری از آلودگیها فراهم میسازد.
—
۷. طراحی کارخانه و جریان حرکت مواد
اصول بهداشت توصیه میکنند طراحی تسهیلات به گونهای باشد که از آلودگی متقاطع جلوگیری شود.
ایزو ۲۲۰۰۰ این اصول را در بخش PRPها و طراحی اولیه فرایندها ادغام کرده و مستندسازی مینماید.
—
جمعبندی نهایی
> ایزو ۲۲۰۰۰، اصول سنتی و علمی بهداشت مواد غذایی را سیستماتیک، قابل ممیزی و یکپارچه با مدیریت کیفیت و ریسک کرده است.
بدون دیدگاه