استاندارد ایزو ۲۲۰۰۰ به‌طور مستقیم بر پایه‌ی اصول بهداشت مواد غذایی بنا شده و چارچوبی جامع برای تضمین ایمنی غذا در زنجیره تأمین ارائه می‌دهد. این ارتباط به‌گونه‌ای است که ایزو ۲۲۰۰۰ اصول بهداشت را ساختارمند، مستندسازی‌شده و قابل پایش می‌سازد.

در ادامه، نحوه ارتباط ایزو ۲۲۰۰۰ با اصول بهداشت مواد غذایی به‌صورت مشخص بررسی شده است:

۱. اصول بهداشت فردی و ایزو ۲۲۰۰۰

ایزو ۲۲۰۰۰ الزام می‌کند که سازمان برنامه‌های پیش‌نیاز (PRP) مؤثری برای بهداشت فردی تدوین و اجرا کند.

شامل الزامات برای لباس کار، شست‌وشوی دست، استفاده از تجهیزات محافظ و جلوگیری از آلودگی متقاطع.

 

۲. بهداشت محیطی و تجهیزات

اصول بهداشت: سطوح، ابزارها و تجهیزات باید تمیز و قابل شست‌وشو باشند.

ایزو ۲۲۰۰۰ این الزام را با طراحی، اجرا و پایش برنامه‌های نظافت (Cleaning & Sanitation Programs) محقق می‌کند.

 

۳. کنترل آفات

یکی از اصول کلاسیک بهداشت غذا است.

ایزو ۲۲۰۰۰ نیازمند پیاده‌سازی یک برنامه پیش‌نیاز مجزا برای کنترل آفات است، با روش‌های پیشگیرانه، مستندسازی و ممیزی اثربخشی.

 

۴. کنترل دما و نگهداری مواد غذایی

نگهداری در دمای مناسب از ارکان ایمنی غذاست.

در ایزو ۲۲۰۰۰، این موضوع به‌عنوان بخشی از کنترل‌های فرآیندی و CCPها (نقاط کنترل بحرانی) تعریف شده و پایش دقیق دما از الزامات آن است.

 

۵. آموزش و آگاهی کارکنان

اصول بهداشت غذا بر آموزش مداوم کارکنان تأکید دارند.

ایزو ۲۲۰۰۰ این اصل را به‌صورت الزام برای صلاحیت، آگاهی و آموزش مستمر پرسنل پیاده‌سازی می‌کند.

 

۶. کنترل آلودگی‌های فیزیکی، شیمیایی و میکروبی

ایزو ۲۲۰۰۰ با تحلیل خطر (HACCP) و شناسایی عوامل خطر، ابزار جامعی برای کنترل و پیشگیری از آلودگی‌ها فراهم می‌سازد.

 

۷. طراحی کارخانه و جریان حرکت مواد

اصول بهداشت توصیه می‌کنند طراحی تسهیلات به گونه‌ای باشد که از آلودگی متقاطع جلوگیری شود.

ایزو ۲۲۰۰۰ این اصول را در بخش PRPها و طراحی اولیه فرایندها ادغام کرده و مستندسازی می‌نماید.

 

جمع‌بندی نهایی

> ایزو ۲۲۰۰۰، اصول سنتی و علمی بهداشت مواد غذایی را سیستماتیک، قابل ممیزی و یکپارچه با مدیریت کیفیت و ریسک کرده است.

بدون دیدگاه

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *