ایزو BFQM

شفافیـت در امر گزارشگـری مالـی

این مقاله در همایش شفافیت در گزارشگری مالی نظام بانکی کشور ارائه شده .
امروز بیش از هر زمان دیگری بازار سرمایه گسترش یافته و کسب قدرت اقتصادی ساختار یافته در فراسوی مرزهای جغرافیایی ، بازارهای سرمایه را جولانگاه خود قرار میدهد . لاجرم بازار سرمایه بیش از پیش مستعد بروز فسادی است که دست اندرکاران مختلف اقتصادی در این بازار مرتکب می شوند . مهم است بدانیم که انگیزه اقتصادی همواره به عنوان مهمترین عامل بروز فساد قلمداد می شود .

فساد به اشکال مختلف در بازار سرمایه رخ می دهد. اما آنچه که بیشتر حائز اهمیت است و آثارمخرب عینی و ذهنی ماندگاری بر بازار سرمایه درپی خواهد داشت فساد مرتبط با گزارشگری مالی است.گزارشگری متقلبانه آن چیزی است که باعث ورشکستگی شرکتهای انرون و ورلدکام درآستانه ورود به قرن ۲۱ میلادی بود وموجب وارد آمدن شوک شدید به بازار های سرمایه آمریکا گردید .

دست اندرکاران بازارهای سرمایه دنیا ، امروز بر این موضوع اتفاق نظر دارند که شفافیت از مهمترین راه های پیشگیری از فساد است. عدم ارائه  اطلاعات مناسب ، زمینه ساز بروز فساد است  و ارائه اطلاعات تحریف شده، غالباً  با هدف انجام اعمال غیرقانونی صورت می گیرد .

شفافیت هم دراجرای عملیات از قبیل دستورالعمهای انجام وظایف و ارائه خدمات و هم در ارتباط با موضوع گزارشگری مالی مورد توجه است . اما آنچه به موضوع این بحث مربوط می شود شفافیت در گزارشگری مالی است . مفاهیمی از قبیل :

– تقلب (به شرح مندرج درجزء ب ماده۱۱۵ قانون تجارت  )

اشخاص ذیل کلاهبردار محسوب می شوند: الف) کسانیکه به وسایل متقلبانه سهم الشرکه غیر نقدی را بیش از قیمت واقعی تقویم کرده باشند.

– کتمان درآمد (به شرح مندرج درتبصره ۲ ماده ۹۷ قانون مالیاتهای مستقیم)

درصورت داشتن درآمد ناشی از فعالیتهای مکتوم که مستند به دلایل و قراین کافی باشددرآمد مشمول مالیات آن فعالیتها همواره از طریق علیالراس تشخیص داده وبه درآمد مشمول مالیات مشخص شده قبلی افزوده و مأخذ  مطالبه مالیات واقع خواهد شد.

– ترازنامه  غیر واقع   و

–  ترازنامه مزور و سود موهوم (به شرح مندرج در جزء ۱ ماده ۲۵۸ اصلاحیه قانون تجارت)

اشخاص زیر به حبس تأدبیی ازیک سال تا ۳ سال محکوم خواهند شد.

۱- رئیس و اعضای هیات مدیره و مدیرعامل شرکت که بدون صورت دارایی و ترازنامه یا به استناد صورت دارایی و ترازنامه مزور منافع موهومی را بین صاحبان سهام تقسیم کرده باشند.

۲- رئیس واعضای هیأت مدیره ومدیرعامل شرکت که ترازنامه غیرواقع به منظور پنهان داشتن وضعیت واقعی شرکت به صاحبان سهام را ارائه  یا  منتشرکرده  باشند.

واژگانی هستند که ازمدتها پیش در قوانین و مقررات و فرهنگ تجاری،به عنوان نقطه مقابل شفافیت مطرح شده است .

اما شفافیت واژه ای جدید است که اخیراً مورد استفاده قرارمی گیرد.شاهد مثال دراین مورد ماده ۲۱ قانون بازار اوراق بهادار مصوب سال ۱۳۸۴ می باشد که چنین بیان می کند:

ثبت اوراق بهادار نزد سازمان، به منظور حصول اطمینان از رعایت مقررات قانونی ومصوبات سازمان وشفافیت اطلاعاتی بوده……..

دراینجا لازم به نظر می‌رسد واژگان تقلب وشفافیت راباتوجه به مفهوم کاربردی آنها در رابطه با گزارشگری مالی بیشتر بررسی کنیم.

– تقلب عبارت است از اقدامات عمدی که به ارائه نادرست صورتهای مالی منجر می شود و عموماً از جانب مدیران وکارکنان  واحد اقتصادی صورت می پذیرد.

– موارد زیراز جمله اعمال متقلبانه تلقی می شود:

۱. دستکاری ، جعل یا تغییر اسناد ومدارک.

۲. سوء استفاده از دارائیها.

۳. ارائه نادرست آثار مالی معاملات یا حذف آنها ازاسناد ومدارک.

۴. ثبت معاملات بدون مدارک مثبته ( معاملات صوری ).

۵. بکارگیری نادرست رویه های حسابداری به عمد.
البته درمواردی ممکن است برخی از این اعمال درنتیجه اشتباهات غیرقابل پیش بینی رخ دهد. اما درغالب موارد این گونه اعمال متقلبانه با هدف کسب سودهای ویژه با برنامه ریزی و به عمد، ازطریق فرایند عملیات حسابداری به طور غیرقانونی صورت می گیرد.

درآن سوی ارائه اطلاعات گمراه کننده ومتقلبانه ، شفافیت قرارداد یا حالت شفاف بودن در امر گزارشگری مالی که آن را می توان این گونه معنی کرد:

قابلیت اطلاعات حسابداری گزارش شده به گونه ای که محتوای آنها قابل رویت باشد یا به عبارت دیگر اطلاعات  مالی  واحد اقتصادی آن گونه که هست ارائه شود .

بدیهی است این حالت مستلزم نبود اعمال غیرقانونی عمدی درفرایند حسابداری است که منجر به گزارشگری مالی می شود.

همانگونه که ملاحظه می شود این تعریف تا حد زیادی انتزاعی است ولذا دراین خصوص به یک تعریف عملیاتی نیازداریم  تا در ورای آن، بتوانیم با اتکا به مبانی نظری گزارشگری مالی به شفافیت درصورتهای مالی دست  پیداکنیم .

امروز، دست اندرکاران بازارسرمایه ومراجع حرفه ای حسابداری بر

این باور اتفاق نظر دارند که یکی ازلوازم وبلکه اصلی ترین لازمه مبارزه با فساد در بازار سرمایه برخورداری از شفافیت در گزارشگری مالی است واین مهم جز از طریق  به کارگیری استانداردهای حسابداری مالی درامر تهیه صورتهای مالی وهمچنین انجام حسابرسی براساس استانداردهای حسابرسی به ویژه با تکیه بر رعایت استقلال اخلاقی و اقتصادی، کاری ناشدنی است یا حداقل نتیجه ای غیرقابل اعتماد است.

بعد از رسوایی شرکتهای انرون و ورلدکارم، ایالات متحده قانون ساربنزاکسلی SARBANES- OXLEY   راکه شامل مجموعه‌ای از ضوابط سختگیرانه درزمینه رعایت شفافیت گزارشگریی مالی ، نظارت بر حسابداری شرکتهای سهامی عام و مؤسسات حسابرسی است را وضع و به مرحله اجرا درآورده است .

درحال حاضر سرعت حرکت به سوی بازارهای سرمایه مرتبط به هم و جهانی، دو چندان شده است . ازاین روی سرمایه گذاران و نام آوران حرفه حسابداری دردنیا با میل و رغبتی فزاینده درجهت همسازی استانداردهای ملی و استفاده از مجموعه ای از استانداردهای جهانی برای اندازه گیری و گزارشگری نتایج مالی شرکتها، در حال اقدامند ودراین راه گامهای جدی برداشته شده است .براساس تحقیقی که توسط مؤسسه حسابرسی PWC  که یکی از ۴ مؤسسه حسابرسی بزرگ بین المللی است انجام گرفته ، حدود ۸۰ درصد از مدیران صندوقهای سرمایه گذاری در اروپا بر این باورند که پذیرش استانداردهای بین المللی گزارشگری مالی گامی مهم برای شفافیت گزارشگری مالی محسوب می شود و دربعضی ازکشورها این میزان  به۹۵ درصد می رسد.

درچنین شرایطی ، اینکه کماکان گروهی از بنگاههای اقتصادی کشور بر تبعیت از اصول و ضوابط حسابداری متفاوت از استانداردهای مصوب  پا فشاری نمایند قطعاً  درامرگزارشگری مالی برخلاف انتظار بازارهای پولی ومالی وجریان عمومی حرکت به سوی همسازی استانداردهای حسابداری مالی گام نهاده اند که کمترین آثارآن، ارائه صورتهای مالی غیرشفاف وکم اعتبار می باشد. درضمن یادآور می شوم که براساس قانون اساسنامه سازمان حسابرس مصوب سال۱۳۶۶ ، درمورد الزام کلیه واحدهای اقتصادی درتبعیت ازاستانداردهای حسابداری  مصوب ، جای هیچ  تردید نیست.

ارائه اطلاعات مالی مفید یک واحد اقتصادی از طریق گزارشگری مالی ، نیازمند بهره گیری ازسیستم حسابداری کارآمد است .اصطلاح سیستم حسابداری معنایی وسیع دارد.

– معاملات مؤسسه ،

– سازوکارهای حسابداری ( شامل سرفصلهای حساب برای طبقه بندی ، دفاتر ثبت اولیه برای تحقق ثبت  منظم رویدادهای مالی و اسناد و مدارک مربوط به رویدادهای مالی.)

– رویه های حسابداری و

– سازمان دهی  کارکنان ،

همگی اجزای بهم پیوسته‌ای را به نام سیستم حسابداری تشکیل می دهند، تا امر طبقه بندی و

فشرده سازی ( تلخیص ) داده ها با هدف گزارشگری مالی تحقق یابد.

بنابراین محصول اصلی سیستم حسابداری تهیه صورتهای مالی شامل ترازنامه ، صورت سود وزیان، صورت سود وزیان جامع و صورت جریان وجوه نقد است که مورد استفاده عموم قرارمی گیرد.صورتهای مالی نقطه پایانی امرطبقه بندی و فشرده سازی داده های معاملات است وبیانگرآثار ناشی از انبوهی از رویدادهای مالی است . با این حال مهم است که بدانیم هدف اصلی حسابداری پدید آوردن صورتهای مالی نیست بلکه هدف بنیادی حسابداری فهمیدنی کردن فعالیتهای واحد اقتصادی است وصورتهای مالی  وسیله ای است برای تحقق این هدف و وظیفه مباشرتی یا حسابدهی مدیران.

البته سیستم حسابداری محصول فرعی دیگرهم دارد که همان گزارشهای درون سازمانی است از جمله گزارشهای قیمت تمام شده که مدیریت را درامر تصمیم سازی برای هدایت  بهتر امور واحد اقتصادی کمک می نماید.

ز- تحلیل گران مالی این گروه ازاستفاده کنندگان نیز جهت ارائه خدمات مشاوره ای نیازمند اطلاعات ونسبتهای مالی به منظور تجزیه وتحلیل و پیش بینی روند فعالیتهای آتی واحد تجاری هستند.

ح – افراد جامعه عموم افراد جامعه نیز حسب مورد به نوعی تحت تأثیر فعالیتها واحدهای تجاری قراردارند به عنوان مثال میتوان تصورکرد که یک واحد تولیدی نسبتاً بزرگ چگونه اقتصاد محلی را درزمینه های اشتغال ، مسکن وتقاضا برای مصرف محصولات را تحت تأثیر قرار می دهد. بنابراین اطلاعات صورتهای مالی جهت آگاهی از تداوم و گسترش فعالیتهای واحد تجاری برای عموم حائز اهمیت است .

درمطالب قبلی گفته شد که ،هدف صورتهای مالی ارائه اطلاعاتی درمورد وضعیت مالی ، عملکرد مالی وانعطاف پذیری مالی واحد تجاری است یا به بیان ساده‌تر اینکه صورتهای مالی باید نشان دهد که واحد تجاری تاچه حد توان ایجاد نقدینگی به منظور پرداخت حقوق کارکنان ، مطالبات طلبکاران ، بازپرداخت اصل وفرع تسهیلات دریافتی و نهایتاً تقسیم و پرداخت سود بین سهامداران را دارا می باشد  برای دستیابی به چنین هدفی صورتهای مالی باید اطلاعات مالی درقالب طبقه بندی زیر ارائه دهد.

ابهاماتی مواجه شوند ازقبیل برآورد مبلغ ضمانتنامه هایی که ممکن است ضبط شوند و

یا برآورد ذخیره مطالبات

مشکوک الوصول ، دراین شرایط لازم است دقت کافی صورت گیرد تا برآوردها با رعایت احتیاط و افشای کافی درصورتهای مالی انجام شود به نحوی که دارائیها و درآمدها بیش نمایی یا  بدهیها و هزینه ها کم نمایی نشود.

۵- کامل بودن

باید سعی شوداطلاعات منعکس درصورتهای مالی باتوجه به اهمیت آن ها درحد کفایت ارائه شود چرا که حذف بخشی از اطلاعات ممکن است باعث شود اطلاعات نارسا یا گمراه کننده شود.

خصوصیات مربوط به ارائه اطلاعات

الف) قابل مقایسه بودن: استفاده کنندگان از صورتهای مالی برای تصمیم گیری بهتر نیاز دارند تا صورتهای مالی را با صورتهای مالی سالهای مختلف عمر واحد تجاری و یا با صورتهای مالی سایر واحدهای تجاری مقایسه کنند. قابل مقایسه بودن صورتهای مالی زمانی حاصل می شود که :

۱- ثبات رویه درطول فعالیت واحد تجاری رعایت شود ، و

۲- استانداردهای حسابداری مراعات شود زیرا که تدوین کنندگان  این استاندارد ها سعی کرده اند تا حد امکان برای رویدادهای مشابه رویه های مشابهی را الزامی کنند.

ب) قابل فهم بودن: یکی از عوامل بسیار مهم درقابل فهم بودن اطلاعات نحوه ارائه و طبقه بندی آن است که به فهمیدنی تر شدن صورتهای مالی کمک بسیار می کند.

درابتدای سخن اشاره شد که تضمین شفافیت صورتهای مالی مستلزم تهیه آن براساس استانداردهای حسابداری است . اما سئوال این است که استفاده کنندگان از صورتهای مالی چگونه میتوانند به  اطلاعات صورتهای مالی اتکاء نمایند. بدیهی است باتوجه به پیچیدگی کار و لزوم صرف زمان زیاد ، انجام این مهم خارج ازتوان استفاده کنندگان ازصورتهای مالی است .امروزه این وظیفه به عهده حسابرسان مستقل قرارگرفته است. درواقع نقش حسابرس مستقل درجریان گزارشگری مالی ، اعتباربخشیدن به صورتهای مالی( یابه عبارت دیگر، افزایش اعتبار صورتهای مالی ) است . یعنی اینکه صورتهای مالی می تواند باور شود و استفاده کنندگان می توانند به آن اتکاء کنند صورتهای مالی حسابرسی شده به این معنی است که همراه صورتهای مالی واحد تجاری ، گزارش حسابرسی است که توسط حسابرسان مستقل تهیه شده و درآن نسبت به مطلوبیت اطلاعات صورتهای مالی اظهارنظر شده است.

صورتهای مالی حسابرسی نشده ممکن است صادقانه ولی بی دقت تهیه شده باشد برخی بدهیها سهواً درترازنامه منعکس نشده باشد و یا دارائیها به دلیل عدم بکارگیری صحیح استانداردها یا اشتباه دربرآورد عمرمفید ، بیشتر از واقع نشان داده شده باشند یا درنتیجه ثبت درآمدهای مربوط به فروشهای تحویل نشده پایان سال ، سود واحد تجاری بیش از واقع منعکس شده باشد.همچنین ممکن است، تحت تأثیر تمایلات جانبدارانه مدیریت افشای اطلاعات صورتهای مالی بیانگر واقعیات تاریخ صورتهای مالی نباشد ویا اینکه عمداً تحریف شود تا دزدی یا تقلبی را مخفی نماید.

موارد فوق بیانگر اهمیت ضرورت خودداری از اتکاء و تصمیم گیری براساس اطلاعات صورتهای مالی حسابرسی نشده می باشد. با این تأکیدات لازم است حسابرس مستقل دارای ویژگی هایی باشد تا بتوان براظهارنظر او اعتماد کرد. اختصاراًٌ به مواردی ازاین ویژگی ها  اشاره می شود.

کسب صلاحیت حرفه ای مستلزم برخورداری از تحصیلات عالی است که ازطریق کارآموزی ، کسب تجربه ، آموزشهای خاصی و گذاراندن امتحانات که براساس ضوابط مراجع حرفه ای مربوط تکمیل می شود. لازم است حسابرس مستقل با آگاهی مستمر ازتحولات و پیشرفتهای حرفه  درحفظ صلاحیت حرفه ای خود تلاش نماید. همچنین حسابرس مستقل باید دارای گواهی صلاحیت از مراجع حرفه‌ای مربوط باشد و خدمات خود را با دقت وشایستگی انجام دهد.

درستکاری حسابرس مستقل باید درانجام خدمات حرفه ای خود صادق باشد.

بیطرفی حسابرس مستقل نباید اجازه دهد هرگونه پیش داوری ، تضاد منافع ، جانبداری یا نفوذ دیگران بی طرفی او را تحت تأثیر قراردهد.

راز داری حسابرس مستقل نباید اطلاعات را که درجریان  ارائه خدمات حرفه ای خود بدست می آورد بدون مجوز صاحبکار، یا به افشای آن ملزم شده باشد استفاده یا افشاء کند . مگر اینکه به حکم قانون یا ضوابط حرفه ای اجازه افشای آن را داشته باشد یا به افشای آن ملزم شده باشد.

رفتار حرفه ای حسابرس مستقل باید به گونه ای عمل کند که با حسن شهرت حرفه ای او سازگار باشد و از بیان گفتاریا انجام اعمالی که ممکن است اعتبار حرفه ای او را خدشه دارکند خود داری  نماید.

استقلالحسابرس مستقل هنگامی که انجام کاری را تقبل می کند باید  از هرگونه نفع و وابستگی که ممکن است درستکاری ، بیطرفی و استقلال او را خدشه دار کند فارغ باشد مانند نداشتن هرگونه رابطه مالی  استخدامی و تجاری با واحد مورد رسیدگی ، عدم ارائه سایرخدمات به واحد مورد رسیدگی ، نداشتن روابط دوستانه و خانوادگی با مسئولین واحد مورد رسیدگی  ، یا عدم پذیرش حق الزحمه مشروط .

درپایان این گفتار لازم  ومهم است مجدداً براین مطلب تأکید شود که راه اصلی مبارزه با فساد در بازار سرمایه  وجود شفافیت درگزارشگری مالی است که منحصراً ازطریق رعایت استاندارد های حسابداری توسط  واحدهای تجاری حاصل می شود واحراز آن مستلزم اتکاء به صورتهای مالی حسابرسی شده توسط حسابرسان صلاحیتدار و دارای استقلال اخلاقی و اقتصادی می باشد.

گزارش اعتباری چیست؟

مقدمه:

گزارش اعتباری خلاصه پیشینه اعتباری اشخاص حقیقی و حقوقی است که به وسیله نهادها و موسسه‌های اعتباری تهیه شده و در اختیار طیف وسیعی از وام‌دهندگان مانند بانک‌ها، شرکت‌های بیمه و یا فروشنگان کالاهای نسیه و … قرار می‌گیرد. اطلاعات موجود در گزارش اعتباری می‌تواند نشان‌دهنده اعطای اعتبار جدید و یا رد درخواست اعتبار شخص باشد. برای چنین گزارشی، ارائه اطلاعات و جزئیات دقیقی حائز اهمیت است که در ادامه به آنها می‌پردازیم.

گزارش اعتباری چیست؟

گزارش اعتباری سندی است که داده‌های مربوط به تاریخچه مالی افراد را جمع‌آوری می‌کند و نتیجه آن به صورت ترکیبی از اعداد انگلیسی و یا بیان مولفه‌های کیفی (عالی، خوب، متوسط، ضعیف) اعلام می‌شود؛ در صورتی که نتیجه اعتبارسنجی معمولاً به صورت یک عدد سه رقمی و در بازه ۳۰۰ تا ۸۵۰ نمایش داده می‌شود. معمولاً نتایج اعتبارسنجی براساس اطلاعات موجود در گزارش‌های اعتباری است.

گزارش اعتباری توسط موسسات و آژانس‌های اعتباری تهیه و تنظیم می‌شود و به منظور بررسی وضعیت اعتباری افراد، در اختیار سایر نهادهای اعتباردهنده قرار می‌گیرد. امروزه تعداد موسسات و آژانس‌هایی که اقدام به ارائه گزارش اعتباری می‌کنند بسیار زیاد است اما تنها گزارشات سه موسسه اعتباری است که در بسیاری از کشورها ارائه می‌شود و از اعتبار بالایی نیز برخوردار است؛ این سه موسسه بزرگ عبارتند از Experian، Equifax و TransUnion. لازم به ذکر است بخش مهمی از هر گزارش اعتباری را اطلاعات اعتبارات دریافتی گذشته از سوی وام‌دهندگان به موسسات اعتباری، تشکیل می‌دهد.

به طور کلی، هر گزارش‌ شامل اطلاعات زیر است:

• جزئیات وام‌ها و سایر بدهی‌های یک فرد در گذشته (حدود هفت تا ده سال گذشته)

• جزئیات انواع حساب‌های بانکی فعال و غیرفعال شخص (حساب‌های باز و بسته)

• جزئیات پرداخت بدهی‌ها؛ بررسی این که آیا پرداخت‌های بدهی فرد به‌موقع انجام می‌شود یا خیر.

• اطلاعات محل زندگی، نوع شغل و محل آن و همچنین سوابق عمومی شخصی مانند ورشکستگی

مشاهده گزارش اعتباری برای چه اشخاصی مجاز است؟

مشاهده گزارش اعتباری تنها برای اشخاصی که خود فرد به آنها امکان و اجازه دسترسی بدهد، قابل رویت خواهد بود. کارفرمایان، صاحبخانه‌ها، آژانس‌های بیمه، ارائه‌دهندگان خدمات مالی و اعتباری و طلبکاران از جمله اشخاص حقیقی و حقوقی هستند که با اجازه فرد می‌توانند گزارش اعتباری وی را ملاحظه کرده و از آن برای ارزیابی ارائه خدمات شغلی، بیمه، مسکن و سایر اعتبارات استفاده نمایند. برخی آژانس‌های امنیتی، سازمان‌های دولتی و همچنین بانک‌ها ممکن است بدون اجازه فرد اطلاعات موجود در پرونده اعتباری او را ببینند.

مشاهده گزارش توسط اشخاص دیگر بدین صورت است که فرد هنگام تکمیل فرم و ارائه درخواست دریافت گزارش اعتباری به هر یک از موسسات اعتباری، مشخص می‌کند که تمایل دارد چه اشخاصی و در چه زمان‌هایی گزارش اعتباری وی را ملاحظه کنند.

چرا گزارش اعتباری اهمیت دارد؟

از اطلاعات موجود در گزارش اعتباری برای محاسبه نتیجه اعتبارسنجی استفاده می‌شود و این امتیاز اغلب عامل تعیین‌کننده‌ای در تأیید یا عدم تأیید وام، کارت‌های اعتباری و یا سایر وجوه است. همچنین نتیجه اعتبارسنجی در تعیین نرخ بهره موثر است و هر چقدر بالاتر باشد می‌تواند هزینه تأمین مالی را کاهش دهد. لذا گزارش اعتباری به لحاظ نقش موثری که در نتیجه اعتبارسنجی دارد حائز اهمیت است.

در بسیاری موارد، گزارش اعتباری می‌تواند بر سایر جوانب زندگی شخص از جمله موقعیت شغلی و امکان استخدام شدن در فرصت‌های شغلی برتر، امکان اجاره خانه بهتر، پرداخت حق بیمه کمتر و … تأثیر بگذارد.

گزارش اعتباری در چه قالبی ارائه می‌شود؟

هر گزارش به بخش‌های زیر تقسیم می‌شود:

• اطلاعات شخصی

• اطلاعات حساب‌های بانکی

• اطلاعات استعلام‌ها

• اطلاعات مربوط به جرائم عمومی و … (مانند ورشکستگی یا قانون‌گریزی)

ممکن است نحوه ارائه اطلاعات از سوی آژانس‌ها و موسسه‌های اعتباری مختلف، متفاوت باشد اما تمامی موسسات در گزارش‌های اعتباری خود به ارائه چنین تفکیکی قائل هستند.  در ادامه به جزئیات هر یک از بخش‌های گزارش اعتباری پرداخته می‌شود:

الف) اطلاعات شخصی:

• نام و القاب مستعار

• شماره گزارش اعتباری

• شماره ملی یا کد شناسایی

• تاریخ تولد

• شماره تماس

• آدرس جاری و قدیمی

• اطلاعات شغلی

ب) اطلاعات حساب‌های بانکی:

• شماره حساب فرد، نام ارگان وام‌دهنده

• تاریخ افتتاح حساب و یا بستن حساب (هر حساب جداگانه)

• تعیین مالکیت حساب (انفرادی و یا مشترک و …)

• اعلام مانده حساب و میانگین حساب

• اعلام بالاترین حد اعتباری و یا محدودیت‌های اعتباری

• میزان اقساط ماهانه

• تاریخچه بازپرداخت اقساط

• وضعیت اعتباری جاری (اعلام میزان معوقات و تعداد روزه

ای تأخیر در بازپرداخت اقساط)

برای جلوگیری از گزارش اشتباه حساب‌ها که خواه ممکن است مثبت و یا منفی باشد، فرد باید اطلاعات کامل و جامعی از خود در اختیار موسسات ارائه‌دهنده گزارش قرار دهد.

پ) اطلاعات استعلام‌ها:

منظور از اطلاعات استعلام‌ها، تعداد درخواست‌های پیشینه
اعتباری فرد است که از سوی سایر اشخاص (صاحبخانه، کارفرما، شرکت بیمه، شرکت‌های دولتی و بانک‌ها و …) ایجاد می‌شود و توصیه می‌شود که در بازه زمانی مشابهی از حد خاصی بالاتر نرود زیرا در ارزیابی شرایط اعتباری یک فرد نتیجه عکس دارد. مثلاً اگر یک فرد در یک زمان مشخص برای دریافت چندین کارت اعتباری اقدام کند و بانک‌ها و موسسات اعتباردهنده درخواست دریافت گزارش اعتباری ثبت نمایند، این برای فرد خطرناک خواهد بود و ممکن است آیتم منفی محسوب شود زیرا چنین برداشت می‌شود که این فرد با ایجاد بدهی‌های جدید در پی پرداخت بدهی‌های گذشته خود است.

ت) اطلاعات مربوط به جرائم عمومی:

انواع خاصی از سوابق و جرائم فرد را می‌توان در گزارش ثبت کرد. به عنوان مثال سوابقی مانند ورشکستگی،  هرگونه دعوی حقوقی و کیفرخواست‌ها.

باید به این نکته اشاره داشت که اطلاعات موجود در گزارش اعتباری افراد از سوی موسسه‌های اعتباری قضاوت نمی‌شود و فقط جهت ارزیابی در اختیار اشخاص حقیقی و حقوقی اعتباردهنده یا قرض‌دهنده قرار می‌گیرد.

•
شماره حساب فرد، نام ارگان وام‌دهنده

• تاریخ افتتاح حساب و یا بستن حساب (هر حساب جداگانه)

• تعیین مالکیت حساب (انفرادی و یا مشترک و …)

• اعلام مانده حساب و میانگین حساب

• اعلام بالاترین حد اعتباری و یا محدودیت‌های اعتباری

• میزان اقساط ماهانه

• تاریخچه بازپرداخت اقساط

• وضعیت اعتباری جاری (اعلام میزان معوقات و تعداد روزهای تأخیر در بازپرداخت اقساط)

برای جلوگیری از گزارش اشتباه حساب‌ها که خواه ممکن است مثبت و یا منفی باشد، فرد باید اطلاعات کامل و جامعی از خود در اختیار موسسات ارائه‌دهنده گزارش قرار دهد.

پ) اطلاعات استعلام‌ها:

منظور از اطلاعات استعلام‌ها، تعداد درخواست‌های پیشینه اعتباری فرد است که از سوی سایر اشخاص (صاحبخانه، کارفرما، شرکت بیمه، شرکت‌های دولتی و بانک‌ها و …) ایجاد می‌شود و توصیه می‌شود که در بازه زمانی مشابهی از حد خاصی بالاتر نرود زیرا در ارزیابی شرایط اعتباری یک فرد نتیجه عکس دارد. مثلاً اگر یک فرد در یک زمان مشخص برای دریافت چندین کارت اعتباری اقدام کند و بانک‌ها و موسسات اعتباردهنده درخواست دریافت گزارش اعتباری ثبت نمایند، این برای فرد خطرناک خواهد بود و ممکن است آیتم منفی محسوب شود زیرا چنین برداشت می‌شود که این فرد با ایجاد بدهی‌های جدید در پی پرداخت بدهی‌های گذشته خود است.

ت) اطلاعات مربوط به جرائم عمومی:

انواع خاصی از سوابق و جرائم فرد را می‌توان در گزارش ثبت کرد. به عنوان مثال سوابقی مانند ورشکستگی،  هرگونه دعوی حقوقی و کیفرخواست‌ها.

باید به این نکته اشاره داشت که اطلاعات موجود در گزارش اعتباری افراد از سوی موسسه‌های اعتباری قضاوت نمی‌شود و فقط جهت ارزیابی در اختیار اشخاص حقیقی و حقوقی اعتباردهنده یا قرض‌دهنده قرار می‌گیرد.