ایزو ۲۲۰۰۰ یک استاندارد بین‌المللی برای سیستم مدیریت ایمنی مواد غذایی است. چک‌لیست ارزیابی آمادگی برای اخذ این استاندارد، به سازمان‌ها کمک می‌کند تا وضعیت فعلی خود را ارزیابی کرده و برای دریافت گواهی آمادگی لازم را کسب کنند.
در ادامه یک چک‌لیست جامع ارزیابی آمادگی برای ایزو ۲۲۰۰۰ ارائه شده است:
—
۱. الزامات عمومی سیستم مدیریت ایمنی مواد غذایی
[ ] سیاست ایمنی مواد غذایی تدوین و ابلاغ شده است.
اهداف قابل اندازه‌گیری در حوزه ایمنی مواد غذایی تعریف شده‌اند.
محدوده سیستم مدیریت ایمنی مواد غذایی مشخص و مستند شده است.
[ ] مسئولیت‌ها و اختیارات تعریف شده و به کارکنان ابلاغ شده‌اند.
—
۲. تجزیه و تحلیل خطرات و کنترل‌های پیشگیرانه (HACCP)
تیم ایمنی مواد غذایی تشکیل شده و آموزش دیده‌اند.
[ ] شرح محصول و کاربرد مورد نظر آن تهیه شده است.
فلوچارت فرآیند تهیه و تأیید شده است.
[ ] تحلیل خطرات انجام و خطرات قابل‌توجه شناسایی شده‌اند.
نقاط کنترل بحرانی (CCP) و OPRPها تعیین شده‌اند.
[ ] حدود بحرانی و روش‌های پایش مشخص شده‌اند.
اقدامات اصلاحی برای عدم انطباق‌ها تعریف شده‌اند.
—
۳. برنامه‌های پیش‌نیاز (PRPs)
[ ] برنامه‌های بهداشت فردی و آموزش پرسنل برقرار است.
کنترل آفات، نظافت و بهداشت محیط اجرا می‌شود.
کنترل آب، هوا و سایر عوامل محیطی وجود دارد.
[ ] الزامات حمل و نقل، انبارش و بسته‌بندی رعایت می‌شود.
—
۴. مستندسازی و سوابق
[ ] روش‌های اجرایی و دستورالعمل‌های مورد نیاز تدوین شده‌اند.
سوابق مربوط به پایش، بررسی و اقدامات اصلاحی نگهداری می‌شوند.
[ ] بازنگری سیستم به صورت دوره‌ای انجام می‌شود.
—
۵. ممیزی داخلی و بازنگری مدیریت
[ ] برنامه ممیزی داخلی سالانه تدوین شده است.
ممیزی‌ها به صورت دوره‌ای و توسط افراد واجد صلاحیت انجام می‌شوند.
[ ] نتایج بازنگری مدیریت مستند و پیگیری می‌شوند.
—
۶. ارتباطات داخلی و خارجی
[ ] روش‌هایی برای ارتباط با تأمین‌کنندگان، مشتریان و مراجع قانونی وجود دارد.
[ ] کارکنان با مسئولیت‌های خود در قبال ایمنی مواد غذایی آشنا هستند.
—
۷. آمادگی برای شرایط اضطراری
[ ] رویه‌هایی برای پاسخ به شرایط اضطراری مرتبط با ایمنی غذا وجود دارد.
[ ] تمرین‌های مقابله با شرایط اضطراری به صورت دوره‌ای اجرا می‌شود.
بدون دیدگاه