پیگیری اقدامات اصلاحی پس از ممیزی ایزو ۲۲۰۰۰ یکی از مهم‌ترین بخش‌های فرآیند بهبود سیستم ایمنی غذا است. اگرچه کشف عدم انطباق‌ها در ممیزی مهم است، اما بدون پیگیری مؤثر اقدامات اصلاحی، عملاً هیچ بهبودی در سیستم حاصل نمی‌شود.

در ادامه به دلایل و اهمیت کلیدی این موضوع پرداخته شده است:

۱. اطمینان از حذف واقعی علت ریشه‌ای مشکل (Root Cause)

هدف از اقدام اصلاحی صرفاً رفع ظاهری مشکل نیست، بلکه باید علت اصلی آن شناسایی و حذف شود.

پیگیری دقیق کمک می‌کند تا مطمئن شویم اقدامات اجرا شده، واقعا مؤثر بوده‌اند.

 

۲. جلوگیری از تکرار عدم انطباق‌ها

سازمان‌هایی که اقدامات اصلاحی را پیگیری نمی‌کنند معمولاً در ممیزی‌های بعدی با همان عدم انطباق‌ها مواجه می‌شوند.

این مسئله می‌تواند منجر به از دست دادن گواهینامه، تعلیق یا حتی خسارت به اعتبار سازمان شود.

 

۳. ارتقاء مستمر سیستم مدیریت ایمنی غذا

یکی از اصول ایزو ۲۲۰۰۰، بهبود مستمر است. اقدامات اصلاحی مستند و پیگیری‌شده، پایه‌ای برای رشد و بهبود هستند.

هر عدم انطباق در واقع فرصتی است برای بازطراحی فرآیندها و کاهش ریسک‌های ایمنی غذا.

 

۴. الزامات نهاد صدور گواهینامه (CB)

ممیزان گواهی‌دهنده در ممیزی‌های بعدی بررسی می‌کنند که چه اقداماتی برای عدم انطباق‌های قبلی انجام شده و آیا اثربخش بوده‌اند.

عدم اقدام کافی ممکن است منجر به عدم تمدید گواهی یا درج نمره منفی در گزارش‌ها شود.

 

۵. ایجاد فرهنگ پاسخگویی و شفافیت

پیگیری مؤثر اقدامات اصلاحی نشان می‌دهد که سازمان به مسئولیت‌پذیری، انضباط و کیفیت اهمیت می‌دهد.

این فرهنگ باعث افزایش مشارکت کارکنان و اعتماد مدیران می‌شود.

 

۶. مستندسازی و ردیابی برای تحلیل‌های آینده

پیگیری اقدامات باید همراه با مستندسازی کامل باشد (چه اقدامی، توسط چه کسی، در چه زمانی، با چه نتیجه‌ای).

این داده‌ها منبع ارزشمندی برای بازنگری مدیریت و تحلیل روندها هستند.

 

جمع‌بندی نهایی:

> اقدامات اصلاحی اگر فقط نوشته شوند ولی پیگیری نشوند، بی‌اثر خواهند بود. اثر واقعی ایزو ۲۲۰۰۰ در عمل، از طریق پیگیری، سنجش اثربخشی و مستندسازی اقدامات اصلاحی پدیدار میشود .

بدون دیدگاه

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *