تفاوت ایزو معتبر (IAF) با ایزو غیر معتبر در اصل به معتبر بودن فرآیند اعتبارسنجی و اعتبار گواهی‌نامه‌ها برمی‌گردد. در اینجا تفاوت‌های اصلی بین این دو نوع ایزو توضیح داده شده است:
۱. اعتبار موسسه گواهی‌دهی
ایزو معتبر (IAF):
گواهی ایزو که توسط یک موسسه گواهی‌دهی معتبر و تأیید شده توسط IAF صادر می‌شود، به این معناست که موسسه گواهی‌دهی تحت ارزیابی‌ها و اعتبارسنجی‌های دقیق بین‌المللی قرار گرفته است.
این موسسات باید الزامات و استانداردهای جهانی، به‌ویژه استاندارد ISO 17021 برای موسسات گواهی‌دهی، را رعایت کنند.
گواهی‌های صادرشده از این موسسات در مقیاس جهانی معتبر هستند و سازمان‌ها می‌توانند با آن‌ها در بازارهای بین‌المللی رقابت کنند.
ایزو غیرمعتبر:
گواهی ایزو که توسط موسسات گواهی‌دهی غیر معتبر صادر می‌شود، ممکن است بدون ارزیابی‌های بین‌المللی و اعتبارسنجی مناسب باشد.
این موسسات ممکن است به درستی مطابق با استانداردهای ایزو عمل نکنند و فرآیندهای ارزیابی دقیق و اصولی را پیاده‌سازی نکرده باشند.
گواهی‌های صادر شده از این موسسات اغلب تنها در محدوده محلی معتبر هستند و ممکن است در بازارهای بین‌المللی و در مناقصات و قراردادهای جهانی به‌راحتی پذیرفته نشوند.
—
۲. معتبر بودن گواهی‌ها در بازارهای بین‌المللی
ایزو معتبر (IAF):
گواهی‌نامه‌های صادرشده توسط موسسات گواهی‌دهی معتبر که تأیید شده توسط IAF هستند، در سطح جهانی پذیرفته شده و به رسمیت شناخته می‌شوند.
سازمان‌ها می‌توانند با استفاده از این گواهی‌ها وارد بازارهای بین‌المللی شوند و در مناقصات جهانی و قراردادهای دولتی شرکت کنند.
ایزو غیرمعتبر:
گواهی‌های صادرشده توسط موسسات گواهی‌دهی غیر معتبر معمولاً در سطح بین‌المللی قابل‌قبول نیستند و ممکن است در بسیاری از کشورها و بازارهای بین‌المللی پذیرفته نشوند.
این گواهی‌ها نمی‌توانند به سازمان‌ها کمک کنند تا در پروژه‌های بین‌المللی یا مناقصات بزرگ حضور داشته باشند.
—
۳. فرآیند ارزیابی و تأسیس گواهی‌نامه
ایزو معتبر (IAF):
فرآیند گواهی‌دهی تحت نظارت‌های دقیق و ارزیابی‌های منظم توسط موسسات معتبر انجام می‌شود. این موسسات تحت آزمایش‌های دوره‌ای قرار می‌گیرند تا اطمینان حاصل شود که گواهی‌های صادره همیشه با استانداردهای بین‌المللی مطابقت دارند.
IAF به‌طور مرتب این موسسات را ارزیابی کرده و در صورت لزوم اقدامات اصلاحی را اعمال می‌کند تا از اعتبار و شفافیت فرآیند گواهی‌دهی اطمینان حاصل شود.
ایزو غیرمعتبر:
در گواهی‌های ایزو غیر معتبر، فرآیند گواهی‌دهی ممکن است کم‌دقت و بدون نظارت‌های مناسب باشد. موسسات گواهی‌دهی ممکن است ارزیابی‌های کافی انجام ندهند یا از معیارهای معتبر و جهانی پیروی نکنند.
در این حالت، گواهی‌نامه‌ها می‌توانند به‌راحتی صادر شوند بدون اینکه بر اساس استانداردهای واقعی ایزو قرار داشته باشند.
—
۴. اعتماد و شفافیت
ایزو معتبر (IAF):
گواهی‌های ایزو معتبر، به دلیل پایبندی به سیستم‌های ارزیابی استاندارد جهانی، در زمینه‌های مختلف از جمله کیفیت، محیط زیست، ایمنی، و بهداشت دارای اعتماد جهانی هستند.
شرکت‌ها و سازمان‌ها با داشتن چنین گواهی‌هایی قادر خواهند بود تا اعتماد مشتریان و سرمایه‌گذاران را جلب کنند.
ایزو غیرمعتبر:
گواهی‌های ایزو غیرمعتبر ممکن است فاقد اعتماد لازم باشند و نتایج آن‌ها به‌راحتی مورد چالش قرار گیرد. سازمان‌ها و مشتریان ممکن است به گواهی‌هایی که فاقد تأسیس مناسب هستند، اعتماد کمتری داشته باشند.
—
۵. هزینه و زمان
ایزو معتبر (IAF):
هزینه‌های بالاتر و فرآیندهای زمان‌برتر برای دریافت گواهی ایزو معتبر معمولاً به دلیل الزامات دقیق و بررسی‌های دقیق اعتبارسنجی است.
این هزینه‌ها در مقابل مزایای بلندمدت و اعتبار بین‌المللی که این گواهی‌ها فراهم می‌کنند، قابل توجیه هستند.
ایزو غیرمعتبر:
هزینه‌های دریافت گواهی ایزو غیرمعتبر معمولاً پایین‌تر هستند، اما ارزش و اعتبار این گواهی‌ها در مقایسه با ایزو معتبر بسیار محدودتر است.
فرآیندهای صدور گواهی ممکن است بسیار سریع‌تر و ساده‌تر باشد، اما نتایج آن در دنیای تجارت جهانی مفید نخواهد بود.
—
نتیجه‌گیری
در نهایت، ایزو معتبر (IAF) به عنوان یک گواهی‌نامه معتبر بین‌المللی شناخته می‌شود که به سازمان‌ها کمک می‌کند تا در بازارهای جهانی رقابتی‌تر شوند و از اعتماد و پذیرش جهانی برخوردار باشند. اما ایزو غیرمعتبر ممکن است تنها در محدوده محلی مفید باشد و
قابلیت پذیرش جهانی نداشته باشد.
برای رشد و موفقیت در بازارهای بین‌المللی، دریافت گواهی‌های ایزو معتبر که توسط موسسات تأیید شده توسط IAF صادر شده‌اند، از اهمیت بالایی برخوردار است.
بدون دیدگاه