استاندارد ISO 11612 مربوط به لباس‌های محافظ در برابر گرما و شعله است.
این استاندارد الزامات عملکردی برای لباس‌هایی را مشخص می‌کند که برای محافظت از بدن
(به‌جز دست‌ها) در برابر گرما و شعله طراحی شده‌اند. لباس‌هایی که با این استاندارد مطابقت دارند، برای استفاده در محیط‌های کاری که خطر تماس با گرما و شعله وجود
دارد (مانند صنایع نفت، گاز، فلزات و برق) مناسب هستند.
اهداف اصلی ISO 11612
-محافظت در برابر تماس کوتاه‌مدت با شعله
-محافظت در برابر انواع گرما:
*گرمای تابشی
*گرمای همرفتی
گرمای تماسی
گرمای حاصل از قوس الکتریکی
—
کدهای عملکردی (Performance Codes) در ISO 11612
لباس‌های محافظ بر اساس سطح محافظت ارائه‌شده در آزمون‌های مختلف، با کدهایی مشخص می‌شوند:
حفاظت در برابر شعله
A1: مقاومت در برابر شعله در سطح سطحی (آزمون شعله افقی)
A2: مقاومت در برابر شعله در لبه لباس (آزمون شعله عمودی)
حفاظت در برابر گرما
B1، B2، B3: سطوح مختلف محافظت در برابر گرمای همرفتی
C1، C2، C3، C4: محافظت در برابر گرمای تابشی
D1، D2، D3: محافظت در برابر پاشش آلومینیوم مذاب
E1، E2، E3: محافظت در برابر پاشش آهن مذاب
F1، F2، F3: محافظت در برابر گرمای تماسی
(عدد بزرگ‌تر سطح محافظت بالاتر را نشان می‌دهد.)
—
موارد کاربرد ISO 11612
صنایع پتروشیمی و پالایشگاه‌ها
جوشکاری و برش فلزات
ریخته‌گری و صنایع فلزی
برق و مهندسی انرژی
—
نکات مهم برای انتخاب لباس بر اساس ISO 11612
۱. سطح محافظت مناسب: بسته به نوع خطرات موجود در محیط کار، لباس باید سطوح محافظت مناسب (A-F) را داشته باشد.
۲. تناسب و راحتی: علاوه بر ایمنی، راحتی لباس نیز مهم است تا در زمان طولانی استفاده موجب خستگی یا محدودیت حرکت نشود.
۳. همخوانی با تجهیزات ایمنی دیگر: لباس باید با سایر تجهیزات حفاظت فردی مانند دستکش، کفش ایمنی و کلاه ایمنی هماهنگ باشد.
بدون دیدگاه