استاندارد ISO 8668 چیست؟

استاندارد ISO 8668 چیست؟

استاندارد ISO 8668 مجموعه‌ای از مقررات بین‌المللی است که به سیستم‌های اتصال انتهایی در هواپیماها می‌پردازد. این استاندارد در چندین بخش تدوین شده

است که هر کدام به جنبه‌های خاصی از طراحی، عملکرد و آزمون‌های مرتبط با این سیستم‌ها می‌پردازند.

بخش‌های اصلی استاندارد ISO 8668:

۱. ISO 8668-1:1986: این بخش به ویژگی‌های عمومی سیستم‌های اتصال انتهایی می‌پردازد و الزامات مکانیکی، عملکرد الکتریکی و شرایط محیطی مورد نیاز

در سرویس را تعیین می‌کند.

۲. ISO 8668-2:1986: این بخش روش‌های آزمون و الزامات عملکردی برای سیستم‌های اتصال انتهایی را مشخص می‌کند و باید همراه با بخش اول مطالعه

شود.

۳. ISO 8668-3:1994: این بخش به ویژگی‌های خاص سیستم‌های اتصال انتهایی نوع ۱ می‌پردازد که برای استفاده در دماهای بین -۵۵°C تا +۱۵۵°C طراحی

شده‌اند.

۴. ISO 8668-4:1993: این بخش ویژگی‌های خاص سیستم‌های اتصال انتهایی نوع ۲ را تعیین می‌کند که شامل ماژول‌های فیدبک و فیدترو در چهار اندازه مختلف

و فریم‌های متناسب با این ماژول‌ها است.

۵. ISO 8668-5:1992: این بخش طراحی سیستم‌های اتصال انتهایی نوع ۳ را توصیف کرده و ویژگی‌های خاص مربوط به الزامات طراحی، آزمون‌های تأیید نوع،

تولید و آزمون‌های کیفیت را تعیین می‌کند.

۶. ISO 8668-6:1994: این بخش ویژگی‌های خاص سیستم‌های اتصال انتهایی نوع ۴ را مشخص می‌کند که به‌ویژه برای کاربردهای هواپیمایی طراحی شده‌اند و

باید همراه با بخش‌های ۱ و ۲ مطالعه شود.

این استانداردها برای اطمینان از سازگاری، ایمنی و عملکرد بهینه سیستم‌های اتصال انتهایی در صنایع هوافضا تدوین شده‌اند.

منبع:

۱-ISO 8668-1:1986

۲-ISO 8668-2:1986

۳-ISO 8668-3:1994

۴-ISO 8668-5:1992