ایزو ۹۰۰۱ و ایزو ۱۴۰۰۱ دو استاندارد بین‌المللی هستند که به ترتیب به مدیریت کیفیت و مدیریت محیط‌زیست در سازمان‌ها مربوط می‌شوند. با این که این دو استاندارد در زمینه‌های متفاوتی از کسب‌وکار

کاربرد دارند، شباهت‌های زیادی در رویکردها و فرآیندهای پیاده‌سازی دارند. در اینجا، تفاوت‌ها و شباهت‌های این دو استاندارد را بررسی می‌کنیم:

شباهت‌ها بین ایزو ۹۰۰۱ و ایزو ۱۴۰۰۱

۱. ساختار مشترک (High-Level Structure – HLS)

هر دو استاندارد دارای ساختار مشترک هستند که توسط ISO برای استانداردهای مدیریت طراحی شده است. این ساختار شامل بخش‌های مشابهی همچون:

مقدمه (Context of the organization)

***رهبری (Leadership)

برنامه‌ریزی (Planning)

***حمایت (Support)

عملکرد (Operation)

**ارزیابی عملکرد (Performance evaluation)

بهبود (Improvement)

 

این ساختار مشترک باعث می‌شود که پیاده‌سازی هر دو استاندارد برای سازمان‌ها یکپارچه‌تر و ساده‌تر باشد.

۲. رویکرد فرآیندی

هر دو استاندارد به رویکرد فرآیندی تأکید دارند که به سازمان‌ها کمک می‌کند تا فرآیندهای خود را شناسایی، مستندسازی و بهبود دهند. این فرآیندها برای رسیدن به اهداف کیفیت (ایزو ۹۰۰۱) یا اهداف زیست‌محیطی (ایزو ۱۴۰۰۱) طراحی می‌شوند.

 

۳. مدیریت ریسک

در هر دو استاندارد، مدیریت ریسک به‌عنوان یک اصل مهم در فرآیندهای سازمانی مطرح است. در ایزو ۹۰۰۱، ریسک‌ها مربوط به کیفیت محصولات و خدمات هستند، در حالی که در ایزو ۱۴۰۰۱، ریسک‌ها به جنبه‌های محیط‌زیستی مربوط می‌شوند. در هر دو استاندارد،

شناسایی، ارزیابی و مدیریت ریسک‌ها اهمیت زیادی دارد.

 

۴. بهبود مستمر

بهبود مستمر یکی از اصول کلیدی هر دو استاندارد است. سازمان‌ها باید فرآیندهای خود را به‌طور پیوسته ارزیابی و بهبود دهند تا هم در زمینه کیفیت (ایزو ۹۰۰۱) و هم در زمینه محیط‌زیست (ایزو ۱۴۰۰۱) پیشرفت کنند.

 

۵. نیاز به مستندات

هر دو استاندارد نیاز به مستندسازی فرآیندها، سیاست‌ها، اهداف و عملکرد دارند. این مستندات برای تضمین انطباق با استاندارد و ارزیابی اثربخشی سیستم‌ها ضروری هستند.

 

تفاوت‌ها بین ایزو ۹۰۰۱ و ایزو ۱۴۰۰۱

۱. تمرکز و اهداف

ایزو ۹۰۰۱: به مدیریت کیفیت و بهبود فرآیندها و محصولات در جهت برآورده کردن نیازها و انتظارات مشتریان و ذینفعان تمرکز دارد.

**ایزو ۱۴۰۰۱: به مدیریت محیط‌زیست و کاهش اثرات منفی سازمان بر محیط‌زیست تمرکز دارد. این شامل کاهش مصرف منابع، مدیریت پسماند، کاهش آلودگی و حفظ منابع طبیعی است.

 

۲. دامنه کاربرد

**ایزو ۹۰۰۱: این استاندارد برای تمام سازمان‌ها در هر صنعتی که می‌خواهند کیفیت محصولات یا خدمات خود را مدیریت کنند، کاربرد دارد.

ایزو ۱۴۰۰۱: این استاندارد به‌ویژه برای سازمان‌هایی مناسب است که می‌خواهند تأثیرات محیط‌زیستی خود را کاهش دهند، مانند تولیدکنندگان، شرکت‌های حمل‌ونقل، یا سازمان‌های با فعالیت‌های پرمخاطره برای محیط‌زیست.

 

۳. الزامات و انطباق قانونی

ایزو ۹۰۰۱: این استاندارد بیشتر به انطباق با نیازها و انتظارات مشتریان و کیفیت داخلی سازمان پرداخته و کمتر به الزامات قانونی محیط‌زیستی اشاره دارد.

**ایزو ۱۴۰۰۱: علاوه بر انطباق با الزامات محیط‌زیستی و بهبود عملکرد محیط‌زیست، این استاندارد به رعایت الزامات قانونی محیط‌زیستی نیز تأکید دارد.

 

۴. ابزارهای استفاده‌شده

**ایزو ۹۰۰۱: از ابزارهایی مانند مدیریت کیفیت جامع (TQM)، Six Sigma، PDCA (Plan-Do-Check-Act) برای بهبود کیفیت استفاده می‌شود.

ایزو ۱۴۰۰۱: بیشتر به ابزارهایی مانند HACCP (برای صنایع غذایی)، ارزیابی چرخه عمر (LCA) و سیستم‌های مدیریت پسماند برای بهبود محیط‌زیست وابسته است.

 

۵. تأثیرات بر کسب‌وکار

*ایزو ۹۰۰۱: تأثیر مستقیم بر رضایت مشتری و رقابت‌پذیری بازار دارد. سازمان‌ها از این استاندارد برای بهبود فرآیندهای داخلی و ارائه محصولات با کیفیت‌تر استفاده می‌کنند.

-ایزو ۱۴۰۰۱: تأثیر عمده بر کاهش هزینه‌های انرژی و منابع و کاهش پسماند دارد. این استاندارد به سازمان‌ها کمک می‌کند تا در عین کاهش هزینه‌ها، اثرات منفی محیط‌زیستی را به حداقل برسانند.

 

نتیجه‌گیری

اگرچه ایزو ۹۰۰۱ و ایزو ۱۴۰۰۱ در زمینه‌های مختلف تمرکز دارند، اما با توجه به داشتن ساختار مشابه و تأکید بر بهبود مستمر، پیاده‌سازی این دو استاندارد می‌تواند در سازمان‌ها هم‌زمان صورت گیرد. سازمان‌ها می‌توانند به‌طور هم‌زمان برای بهبود کیفیت محصولات و خدمات و همچنین کاهش اثرات منفی بر محیط‌زیست از این دو استاندارد استفاده کنند.

بدون دیدگاه

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *