تفاوت بین اقدام اصلاحی و اقدام پیشگیرانه در سیستم مدیریت کیفیت ایزو
(با تمرکز بر استاندارد ایزو ISO 9001:2015)

در سیستم مدیریت کیفیت ایزو ، دو مفهوم کلیدی برای مدیریت ریسک‌ها و خطاها استفاده می‌شود: اقدام اصلاحی و اقدام پیشگیرانه. هرچند این دو در ظاهر مشابه به‌نظر می‌رسند، اما از نظر هدف، زمان اجرا و زمینه کاربرد تفاوت‌های مهمی دارند.

۱. اقدام اصلاحی (Corrective Action)

تعریف:
اقدامی است که پس از وقوع یک عدم انطباق یا مشکل واقعی انجام می‌شود تا علت ریشه‌ای آن حذف شده و از تکرار مجدد جلوگیری شود.

ویژگی‌ها:

واکنشی (پس از وقوع)

مبتنی بر تحلیل علت ریشه‌ای

هدف: حذف علت عدم انطباق

مثال:
در صورتی که محصولی معیوب به مشتری ارسال شده باشد، اقدام اصلاحی ممکن است شامل بررسی فرآیند کنترل کیفیت، آموزش مجدد اپراتور و بازنگری دستورالعمل‌ها باشد.

۲. اقدام پیشگیرانه (Preventive Action)

تعریف:
اقدامی است برای شناسایی و حذف علت‌های بالقوه یک مشکل یا عدم انطباق قبل از وقوع آن.

ویژگی‌ها:

پیش‌نگرانه (قبل از وقوع)

مبتنی بر ارزیابی ریسک

هدف: جلوگیری از بروز مشکل در آینده

مثال:
تحلیل داده‌های تولید نشان می‌دهد که احتمال افزایش نرخ ضایعات وجود دارد؛ به همین دلیل پیش از بروز مشکل، اقدام به کالیبراسیون ماشین‌آلات و آموزش کارکنان می‌شود.

مقایسه کلیدی

نکته در استاندارد ISO 9001:2015

در نسخه جدید استاندارد (۲۰۱۵)، عبارت “اقدام پیشگیرانه” به‌صورت مستقیم ذکر نشده است؛ چرا که کل رویکرد استاندارد به سمت تفکر مبتنی بر ریسک (Risk-Based Thinking) حرکت کرده است.

در نتیجه:

اقدام پیشگیرانه در قالب مدیریت ریسک تعریف شده و در بندهای مختلف استاندارد، از جمله بندهای ۶ و ۸، لحاظ شده است.

اما اقدام اصلاحی به‌صورت مستقل در بند ۱۰-۲ به‌عنوان بخشی از الزامات رسمی باقی مانده است.

 

نتیجه‌گیری

اقدام اصلاحی برای رفع علت مشکلات اتفاق‌افتاده است.

اقدام پیشگیرانه برای جلوگیری از بروز مشکلات احتمالی است.

هر دو نوع اقدام برای حفظ و ارتقاء اثربخشی سیستم مدیریت کیفیت ضروری هستند، اما باید در چارچوبی هدفمند، مستندسازی و اثربخشی آن‌ها ارزیابی شود.

بدون دیدگاه

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *