نقش مدیریت ارشد در موفقیت پیاده‌سازی ایزو ۲۲۰۰۰ کاملاً کلیدی و تعیین‌کننده است. بدون تعهد و حمایت واقعی مدیریت، اجرای مؤثر سیستم مدیریت ایمنی مواد غذایی (FSMS) امکان‌پذیر نیست. این نقش در نسخه ۲۰۱۸ استاندارد حتی پررنگ‌تر شده است.

در ادامه مهم‌ترین وظایف و نقش‌های مدیریت ارشد را در این زمینه بررسی می‌کنیم:

۱. تعیین خط‌مشی و اهداف ایمنی غذا

تدوین خط‌مشی‌ای روشن، قابل درک و منطبق با اهداف استراتژیک سازمان.

تعیین اهداف قابل اندازه‌گیری برای بهبود مستمر ایمنی مواد غذایی.

 

۲. فراهم‌سازی منابع

اختصاص منابع کافی شامل نیروی انسانی، بودجه، زیرساخت، تجهیزات و زمان.

حمایت از آموزش کارکنان و به‌روزرسانی تکنولوژی‌ها.

 

۳. رهبری و الگوسازی

نشان دادن تعهد عملی به ایمنی غذا (نه فقط در اسناد).

مشارکت فعال در جلسات بازنگری مدیریت و بازدید از فرآیندها.

 

۴. تعیین ساختار سازمانی مناسب

اطمینان از تعیین مسئول ایمنی غذا (Food Safety Team Leader).

تعریف نقش‌ها، مسئولیت‌ها و اختیارات مرتبط با FSMS.

 

۵. تقویت فرهنگ ایمنی غذا

ایجاد محیطی که کارکنان در آن تشویق به گزارش خطرات و مشارکت در بهبود سیستم شوند.

ارتباط شفاف و مؤثر با تمام سطوح سازمان در مورد اهمیت ایمنی غذا.

 

۶. مشارکت در تحلیل ریسک و تصمیم‌گیری

بررسی و پذیرش نتایج تحلیل خطرات (HACCP، oPRPs و CCPها).

ارزیابی ریسک‌های استراتژیک مرتبط با کسب‌وکار و ایمنی غذا.

 

۷. پیگیری عملکرد و بهبود مستمر

شرکت در بازنگری‌های مدیریتی برای ارزیابی کفایت و اثربخشی سیستم.

حمایت از اقدامات اصلاحی و پیشگیرانه در برابر نواقص شناسایی‌شده.

 

۸. اطمینان از انطباق با الزامات قانونی و مشتری

بررسی تغییرات در قوانین و الزامات بازار و اقدام برای انطباق کامل.

 

جمع‌بندی:

موفقیت یا شکست پیاده‌سازی ایزو ۲۲۰۰۰ به میزان تعهد و مشارکت واقعی مدیریت ارشد وابسته است. این تعهد باید هم در سطح تصمیم‌گیری و هم در اجرای عملی دیده شود .

بدون دیدگاه

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *