شرکت‌های بین‌المللی معمولاً فقط ایزو هایی را می‌پذیرند که توسط نهادهای دارای تاییدیه IAF (International Accreditation Forum) صادر شده باشند، چون این کار چند دلیل کاملاً منطقی و مهم داره:
—
۱. اعتبار بین‌المللی
IAF یک نهاد جهانیه که سازمان‌های اعتباردهنده (Accreditation Bodies) رو ارزیابی و تایید می‌کنه. وقتی یک گواهی ایزو از طرف یک نهاد تاییدشده توسط IAF صادر می‌شه، یعنی اون گواهی در سطح بین‌المللی قابل قبول و معتبره.
بدون تایید IAF، گواهی فقط در حد کاغذ باقی می‌مونه و اعتبار جهانی نداره.
—
۲. جلوگیری از گواهی‌های تقلبی یا بی‌کیفیت
متأسفانه بعضی گواهینامه‌های ایزو توسط شرکت‌های غیراستاندارد یا حتی تقلبی صادر می‌شن که هیچ نظارتی روشون نیست. نهادهای تحت نظر IAF بازرسی و ممیزی واقعی انجام می‌دن و جلوی سوء‌استفاده رو می‌گیرن.
—
۳. پذیرش رسمی در قراردادهای بین‌المللی
در مناقصه‌ها، همکاری‌های بین‌المللی یا صادرات، شرکت‌های خارجی صراحتاً ذکر می‌کنن که فقط گواهی ایزویی رو می‌پذیرن که دارای مهر تاییدیه نهادهای دارای اعتبار IAF باشه. این یه شرط قراردادی و حقوقیه.
—
۴. اطمینان از رعایت واقعی استانداردها
وقتی گواهی ایزو تحت تاییدیه IAF باشه، یعنی واقعاً شرکت صادرکننده، سازمان شما رو ممیزی کرده و مطمئن شده که سیستم مدیریتی‌تون مطابق با استاندارد بین‌المللی کار می‌کنه، نه فقط پول گرفته و گواهی داده!
—
۵. برابر بودن ارزش گواهی در همه کشورها
IAF بین کشورها توافق‌نامه داره (MLA – Multilateral Recognition Arrangement) که باعث می‌شه یک ایزو معتبر در ایران، همون ارزش رو مثلاً در آلمان، ژاپن یا آمریکا داشته باشه. این برای صادرات فوق‌العاده مهمه.
بدون دیدگاه